Druk cyfrowy jest technologią doskonale nadającą się do małonakładowych, nietypowych i personalizowanych produkcji.Od klasycznego druku offsetowego różni się on tym, że nie wymaga skomplikowanej i kosztownej przygotowalni . Co za tym idzie nie ma kosztów startowych i właśnie dzięki temu warto drukować tą techniką małe nakłady.
maszyna do druku cyfrowego
Metody druku cyfrowego
elektrofotograficzne (laserowe)
Kontroler wydruku przerabia dane wejściowe na tzw. ramkę, która jest zrastrowanym, rozseparowanym zestawem danych o drukowanym obrazie. Na tej podstawie maszyna moduluje wiązkę laserową, która naświetla naładowany elektrostatycznie, kręcący się cylinder (fotoreceptor), pokryty odpowiednim materiałem światłoczułym, tworzy elektrostatyczny obraz utajony. Proszek barwiący (toner) zmieszany ze sproszkowanym ferromagnetykiem (zazwyczaj żelazem), zwanym nośnikiem (developer), jest zbliżany do powierzchni cylindra i przykleja się do niego w miejscach naświetlonych przez laser . Następnie proszek barwiący przenoszony jest na zadrukowywane podłoże (najczęściej papier, ale też folię przezroczystą lub barwioną, papier samoprzylepny lub papier do przenoszenia wydruków na inne przedmioty), i jest z nim zespalany termicznie. Metoda elektrofotograficzna wywodzi się z techniki stosowanej w kserokopiarkach i powstała w 1938 r. Metodę tę do druku cyfrowego zaczęto wdrażać pod koniec lat 80. XX w. Jeden z producentów, opracował specyficzne połączenie metody elektrofotograficznej z tradycyjną techniką offsetową: zamiast barwnika w proszku używana jest płynna farba, która z cylindra światłoczułego przenoszona jest na gumę offsetową, a z niej na podłoże drukowe. Stosowanie gumy offsetowej pozwala na druk na różnych podłożach, nawet takich, które nie są możliwe do zadrukowania przez maszyny pracujące w technologii druku elektrofotograficznego (np folie metalizowane lub nieodporne na wysoką temperaturę druki samokopiujące)
jonografia (elektrografia)
Zasada druku podobna do metody elektrofotograficznej, z tą różnicą, że ładunek elektrostatyczny cylindra zmieniany jest za pomocą strumienia jonów.
magnetografia
Obraz jest tworzony za pomocą gęstej siatki obwodów elektrycznych rozmieszczonych na cylindrze, wytwarzających pola magnetyczne. Proszek ferromagnetyczny tworzy obraz na cylindrze w miejscach działania pól magnetycznych.
elkografia
termografia
ink-jet
schemat druku cyfrowego
Druk cyfrowy na maszynach wielkoformatowych
Druk atramentowy (ink-jet)
Drukarki atramentowe funkcjonują na zasadzie wyrzucenia bardzo małej ilości farby z olbrzymią prędkością na zadrukowany materiał. Dla przykładu krople farby mają około 35 pikolitru a wyrzucane są z prędkością od 50 – 100 km/h. Natomiast, odległość między dyszą i materiałem zadruku wynosi tylko około 1 mm. Drukarki atramentowe dzielimy na termiczne, piezoelektryczne i woskowe.Termiczne drukarki atramentowe wykorzystują zasobniki ogrzewające atrament. Gdy tusz jest ogrzewany do odpowiedniej temperatury, powstanie pęcherzyk wyrzucający krople atramentu.Piezoelektryczne drukarki atramentowe wykorzystują piezoelektryczne kryształy, są one w stanie zmienić swój kształt. Pojemniki z kryształów ułożone są w kształt dyszy, mają zdolność do kurczenia się i rozciągania. Dzięki temu dysze mogą wystrzeliwać tusz.